Bella Roma
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
17 September 2014 | Italië, Rome
Woensdag 17 september, Rome.
De eerste week als een au pair in Rome zit er inmiddels alweer op, en ik moet zeggen dat dit echt een geheel nieuywe ervaring voor me is. Het leven als een au pair in Rome is totaal niet te vergelijken met het leven als en au pair in Ierland. Beide hebben tot nu toe hun charmes, maar ik moet zeggen dat ik bijzonder blij ben met het gastgezin dat ik gekozen heb.
De sfeer is onderling goed, en ik begin me inmiddels al aardig op mijn gemak te voelen.
Natuurlijk zijn er altijd wel eigenaardigheden waar je vreemd van op kijkt, maar wie heeft dat nou niet? Deze verschillen merk je al als je bv. Bij een vriendje of vriendinnetje gaat logeren. Ik kan me nog wel een van de eerste keren herinneren dat ik bij een vriendinnetje in de auto zat, en niet kon begrijpen waarom zij naar een ander radiozender luisterden? Dat is toch niet normaal? Dus wel! Kennelijk is het gewoon een kwestie van je aanpassen, meer niet! Toch zijn er nog enkele dingetjes waar ik wel wat moeite mee heb! Zo eten ze hier behoorlijk laat! Avondeten om 9 uur ' s avonds? Dat is toch niet gezond? Het idee dat je dan nog heel veel eet met het doel om energie te vergaren om vervolgens 2 uur later naar bed te gaan! Maarja, natuurlijk gaan die Italianen veel later naar bed, helaas ben ik niet zo'n avond mens! Ik wou dat ik dat was, om meer van het uitgaansleven te kunnen genieten.
Rome lijkt echt tot leven te komen s' avonds! In onze straat barst het dan van de gezellige tentjes en winkeltjes die pas laat sluiten, vrolijke muziek galmt door de straten en de mensen lijken vele malen opgewekter! Mooi om te zien, hoe mensen elkaar begroeten en de tijd nemen om met elkaar een praatje te maken. Je zou zeggen dat in een grote stad als Rome, mensen elkaar niet zo goed kennen, zeker niet in de binnenstad, maar ik was verrast bij hoeveel mensen elkaar kennen. Het lijkt af en toe net een dorp! Zoiets kan je je toch in Nederland amper voorstellen?
Wat betreft de rest van de week ben ik blij dat ik al een aantal nieuwe mensen heb leren kennen en een oude bekende ben tegengekomen. Zeker als je in een grote stad leeft met veel vrije tijd, begin je veel waarde te hechten aan het maken van nieuwe vrienden. Gelukkig zijn er voldoende au pairs, dus daar zal het zeker niet aan liggen! Het is wel gek om met mensen af te spreken bij toeristische trekpleisters. De meeste mensen komen daar speciaal naar toe om iets bijzonders te aanschouwen, en foto's te maken, en de enige reden waarom jij er staat is om nieuwe vrienden te maken. Druk smsend dat je er bent en watvoor kleding je draagt zodat je gemakkelijker teherkennen bent tussen een zee van toeristen. Ik was dan ook blij dat Becca makkelijk kon vinden. Met een vrolijke glimlach kwam ze op me af, druk kwebbelend in het engels over haar ervaringen als een au pair. Het voelde goed om weer eens een beetje fatsoenlijk engels te praten, het is tenslotte lastig om zoiets te doen met het meisje waar je op let, ten slotte de voornaamste reden dat ik bij haar ben, is om haar engels te leren.
Becca had nog 2 meisjes uitgenodigd om met ons te lunchen, ik was dan ook blij verrast dat ook deze 2 meiden engels waren. Het voelt goed om aan je engels te blijven werken, zelfs als je iemand anders probeert engels te leren!
Van het weekend gaan we naar het strand, en ik hoop een vaste vriendengroep te kunnen opbouwen hier in Rome. Ik moet zeggen dat ik erg blij was met mijn vriendengroep in Ierland, en het zou meer dan geweldig zijn om zoiets dergelijks in Rome op te bouwen. Aan deze wonderschone stad en mij zal het zeker niet liggen!
Nu alleen nog hopen dat dat Italiaans ook nog een beetje wil vlotten, en dan ben ik helemaal in mijn nopjes! Ik ben erg benieuwd naar de italiaanse lessen, daar maak ik me eerlijk gezegd wel een beetje zorgen over! Gaia (mijn gastmoeder) had een italiaanse school voor mij gevonden. Gisteren ben ik er heen geweest om mij in te schrijven. Ik heb nog nooit in mijn leven zolang moeten wachten! Niet normaal gewoon! Maar goed om terug te komen tot de kern van dit probleem ik geloof niet dat de leraren in staat zijn om Engels te praten. Wat bij de meeste italianen het geval is. Hoe ga ik ooit fatsoenlijk Italiaans leren als er al een ruis in de communicatie zit? Ik ga het afwachten en hopen dat het allemaal wel meevalt! Ook zal de eerste foto's van mijn camera uploaden voor de minder gelukkigen, die op het moment niet in Rome verblijven, om ze nog eens goed jaloers te maken. Zo kunnen ze tenslotten letterlijk zien, wat ze missen!
De eerste week als een au pair in Rome zit er inmiddels alweer op, en ik moet zeggen dat dit echt een geheel nieuywe ervaring voor me is. Het leven als een au pair in Rome is totaal niet te vergelijken met het leven als en au pair in Ierland. Beide hebben tot nu toe hun charmes, maar ik moet zeggen dat ik bijzonder blij ben met het gastgezin dat ik gekozen heb.
De sfeer is onderling goed, en ik begin me inmiddels al aardig op mijn gemak te voelen.
Natuurlijk zijn er altijd wel eigenaardigheden waar je vreemd van op kijkt, maar wie heeft dat nou niet? Deze verschillen merk je al als je bv. Bij een vriendje of vriendinnetje gaat logeren. Ik kan me nog wel een van de eerste keren herinneren dat ik bij een vriendinnetje in de auto zat, en niet kon begrijpen waarom zij naar een ander radiozender luisterden? Dat is toch niet normaal? Dus wel! Kennelijk is het gewoon een kwestie van je aanpassen, meer niet! Toch zijn er nog enkele dingetjes waar ik wel wat moeite mee heb! Zo eten ze hier behoorlijk laat! Avondeten om 9 uur ' s avonds? Dat is toch niet gezond? Het idee dat je dan nog heel veel eet met het doel om energie te vergaren om vervolgens 2 uur later naar bed te gaan! Maarja, natuurlijk gaan die Italianen veel later naar bed, helaas ben ik niet zo'n avond mens! Ik wou dat ik dat was, om meer van het uitgaansleven te kunnen genieten.
Rome lijkt echt tot leven te komen s' avonds! In onze straat barst het dan van de gezellige tentjes en winkeltjes die pas laat sluiten, vrolijke muziek galmt door de straten en de mensen lijken vele malen opgewekter! Mooi om te zien, hoe mensen elkaar begroeten en de tijd nemen om met elkaar een praatje te maken. Je zou zeggen dat in een grote stad als Rome, mensen elkaar niet zo goed kennen, zeker niet in de binnenstad, maar ik was verrast bij hoeveel mensen elkaar kennen. Het lijkt af en toe net een dorp! Zoiets kan je je toch in Nederland amper voorstellen?
Wat betreft de rest van de week ben ik blij dat ik al een aantal nieuwe mensen heb leren kennen en een oude bekende ben tegengekomen. Zeker als je in een grote stad leeft met veel vrije tijd, begin je veel waarde te hechten aan het maken van nieuwe vrienden. Gelukkig zijn er voldoende au pairs, dus daar zal het zeker niet aan liggen! Het is wel gek om met mensen af te spreken bij toeristische trekpleisters. De meeste mensen komen daar speciaal naar toe om iets bijzonders te aanschouwen, en foto's te maken, en de enige reden waarom jij er staat is om nieuwe vrienden te maken. Druk smsend dat je er bent en watvoor kleding je draagt zodat je gemakkelijker teherkennen bent tussen een zee van toeristen. Ik was dan ook blij dat Becca makkelijk kon vinden. Met een vrolijke glimlach kwam ze op me af, druk kwebbelend in het engels over haar ervaringen als een au pair. Het voelde goed om weer eens een beetje fatsoenlijk engels te praten, het is tenslotte lastig om zoiets te doen met het meisje waar je op let, ten slotte de voornaamste reden dat ik bij haar ben, is om haar engels te leren.
Becca had nog 2 meisjes uitgenodigd om met ons te lunchen, ik was dan ook blij verrast dat ook deze 2 meiden engels waren. Het voelt goed om aan je engels te blijven werken, zelfs als je iemand anders probeert engels te leren!
Van het weekend gaan we naar het strand, en ik hoop een vaste vriendengroep te kunnen opbouwen hier in Rome. Ik moet zeggen dat ik erg blij was met mijn vriendengroep in Ierland, en het zou meer dan geweldig zijn om zoiets dergelijks in Rome op te bouwen. Aan deze wonderschone stad en mij zal het zeker niet liggen!
Nu alleen nog hopen dat dat Italiaans ook nog een beetje wil vlotten, en dan ben ik helemaal in mijn nopjes! Ik ben erg benieuwd naar de italiaanse lessen, daar maak ik me eerlijk gezegd wel een beetje zorgen over! Gaia (mijn gastmoeder) had een italiaanse school voor mij gevonden. Gisteren ben ik er heen geweest om mij in te schrijven. Ik heb nog nooit in mijn leven zolang moeten wachten! Niet normaal gewoon! Maar goed om terug te komen tot de kern van dit probleem ik geloof niet dat de leraren in staat zijn om Engels te praten. Wat bij de meeste italianen het geval is. Hoe ga ik ooit fatsoenlijk Italiaans leren als er al een ruis in de communicatie zit? Ik ga het afwachten en hopen dat het allemaal wel meevalt! Ook zal de eerste foto's van mijn camera uploaden voor de minder gelukkigen, die op het moment niet in Rome verblijven, om ze nog eens goed jaloers te maken. Zo kunnen ze tenslotten letterlijk zien, wat ze missen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
