Papa Francesco

Zaterdag 15 november,

Een bijzondere dag, althans voor mij en misschien wel voor vele anderen! Dit was namelijk de dag dat ik mij kon vergapen aan de paus op nog geen 1m afstand. Iets wat ik van te voren nooit voor mogelijk had gehouden en waar ik al helemaal niet van had durven dromen. Ik heb mij nog nooit zo opgewonden gevoeld, de beste manier om mijn gevoel te beschrijven, is dat het bijna pakjesavond is. Je hebt je verlanglijstje al veels te vroeg gemaakt en nu maar afwachten of Sinterklaas ook daadwerkelijk aan jou gedacht heeft! En zo was het ook.
Van te voren was ik al vroeg opgestaan om mijzelf klaar te maken voor deze grootse dag. Ik had zelfs de dag van te voren al uitgebreid de tijd genomen om mijn outfit uit te kiezen, je moet ten slotte niet vergeten dat in het vaticaan je schouders en knieen bedekt moeten zijn! Dit zorgde nog voor enige moeilijkheden aangezien het een hele happening zou zijn! Het was namelijk een conferentie te ere van doctoren in aanwezigheid van de Paus, ofwel een sjieke aangelegenheid! Make up check, haar check, kleding check,tijd om te gaan! Ik was speciaal extra vroeg weggaan om er zeker van te zijn dat ik op tijd zou zijn! Dus netjes genomen en alles verliep gelukkig zonder problemen. Ik was dan ook erg blij om Becca en Julie (de schoonmaakster te zien. Vrijwel meteen kreeg ik mijn toegangspas van Becca met de mededeling dat Stefano (haar hostdad) opgeroepen was ivm een spoedgeval en we hopelijk zonder problemen naar binnen zouden kunnen. Nadat we door een soort van douane waren gegaan, konden we zonder problemen naar de zaal toelopen waar de gehele happening zou plaatsvinden. Gelukkig waren we vrij vroeg, met als geluk dat we de plekken voor het uitkiezen hadden.Het was een ruime zaal met vooraan een grootpodium met aan de zijkanten twee grote glas in loodramen. Er was eenspeciale entrance voor de Paus die dwars door het publiek heen liep, en rechtstreeks op het podium af. Wij besloten dan ook om zo dicht mogelijk tegen dit gangpad aan te gaan zitten, met de kans op een mooie foto of zelfs een handshake met zijne heiligheid.De zaal stroomde langzaam maar zeker vol, en voordat je het wist waren alle plekken naast het gangpad bezet.
Ondertussen namen wij uitgebreid de tijd om een paar memoriale fotos te maken enhet een en ander weg te kletsen. Becca scheen goed op de hoogte te zijn van de paus en zijn visie. Iets wat voor mij niet bepaald aan de orde was. Paus Franciscus schijnt vrij modern te zijn, en misschien zelfs wel zijn tijd ver vooruit? Deze Argentijn zou zelfs het Vaticaan hebben verlaten om er eens lekker op weg te crossen met zijn pausmobiel. Hij reageerde dan ook erg verbaasd wanneer alle voertuigen oor hem stil bleven staan. ' Kom rijd verder, verspil geen benzine, ik ben het ten slotte maar' zou zijn antwoord zijn geweest. Of dit verhaal waar is of niet, het blijft en leuke anekdote. Ook zou hij vrij modern zijn in zijn opvattingen over homoseksualiteit, iets wat tegenwoordig en hot item is. Maar naast al deze boeiende verhalen kon becca mij ook vertellen waarom adit moment juist zo bijzonder voor haar was, en waarom zij een overtuigd gelovige is. Enkele jaren gelden zou zij een zwaar auto-ongeluk hebben gehad, waarbij zij veel geluk heeft gehad, en het meest vreemde is dat zij een jaar na data op precies dezelfde dag weer een auto-ongeluk heeft gehad. Nadat ze twee keer zoveel geluk heeft gehad, is zij ervan overtuigd dat iemand van boven haar te hulp is geschoten.
Ik moet toegeven dat zelfs voor iemand die niet gelovig is, and zoals ik, dit een hele ervaring was. Zeker omdat de paus nog steeds veel macht bezit, misschien is hij niet zo invloedrijk als vroeger meer, maar hij drukt nog steeds zijn stempel op en groot deel van de bevolking Hij vertegenwoordigt het katholicisme met zowel zijn lichaam als ziel.
Nadat de zaal aardig vol begon te raken e raken besloot een jong stelletje om or onze zitplaatsen te gaan staan, en tegen de hekken aan te blijven hangen om zo een goede staplaats te hebben voor als de paus zou langslopen. Ik heb van mijn leven nog zoveel frustratie gevoeld. Hoe oneerlijk zou het zijn als jij ruim op tijd bent gekomen om een goede zitplaats te bemachtigen en dan iemand die vlak voor het begin komt aankakken voor jouw zitplaats/uitzicht gaat staan? Ik heb mij dan ook flink geergerd en afgevraagd waarom dit soort dingen mij altijd moeten overkomen. Iets wat ieder mens op dat moment zou doen Ik kon de mensen van de bewaking dan ook wel zoenen toen ze het koppel wegstuurden. Gerechtigheid!

Eerst volgde een korte speechvan een bisschop/kardinaal. Om eerlijk te zijn heb ik geen idee wie wat is, laat staan wat ze zeiden aangezien de gehele speech in het Italiaans was. Ook al denk ik dat niemand zich daar echt voor interesseerde maar meer geinteresseerd was in wanneer de paus een zou komen opdagen! Zodra deze heren dan ook de zaal verlaten haden, begonnen mensen als gekken naar het gangpad te rennen om natuurlijk vooraan te kunnen staan. Wij waren hierop geen uitzondering. Nog nooit van mijn leven heb ik mij zo platgedrukt gevoeld. De hysterie, ongelooflijk! De paus is ten slotte toch ook maar een mens? Toch moet ik bekennen dat zodra Francesco de zaal betrad, alles begon te stralen. Hij is erg charismatisch en ondeugend tegelijkertijd. Ik heb een aantal toffe fotos van hem kunnen maken. Kortom een magisch moment. Zijn toespraak was ook een bijzonder iets om van dichtbij mee te mogen maken. Ook al heb ik geen flauw idee wat hij gezegd heeft, het had toch iets. Af en toe een grapje tussen door, waarbij hij ondeugend begon te lachen. Kortom een man naar mijn hart en dan voordat je het wist, was de hele happening alweer voorbij. Nog even koesterden we allemaal de hoop dat hij via dezelfde weg de zaal weer zou verlaten, maar dat bleek helaas niet het geval. Toch ben ik erg blij, dat ik dit heb mogen meemaken, en wie weet volgen ernog meer van zulke buitenkansjes!